پلاک میکروبی چیست ؟
پلاک میکروبی مهمترین عامل ایجاد بیماریهای لثه و پوسیدگی دندان می باشد. پلاک میکروبی لایه بیرنگی است که روی دندانها و لثه چسبیده و از تجمع میکروبهای حفره دهان بر روی لایه چسبنده ای از بزاق تشکیل یافته است که به سادگی قابل رویت نیست. با استفاده از داروهای (قرصهای) آشکار کننده پلاک، موقتا رنگ آمیزی و قابل رویت خواهند شد.
پلاک میکروبی با شستن دهان با آب یا دهان شویه های معمولی از دندان جدا و تمیز نمی شود و برای تمیز کردن آن بایستی از وسایلی نظیر مسواک و خمیر دندان و نخ دندان استفاده نمود. با سخت شدن تدریجی پلاک میکروبی و رسوب املاح بزاق دهان روی آن، لایه ای به نام جرم تشکیل می شود که به علت داشتن سطح زبر، مقادیر بیشتری پلاک میکروبی را برسطح خود نگه می دارد .
نقش پلاک دندانی در ایجاد بیماریهای پریودنتال
به طور کلی واژه “پلاک میکروبی” یا “پلاک دندانی” به انواعی از رسوبات میکروبی زیر لثه اطلاق می شود که نرم بوده، ولی به طور محکمی به سطح دندانی، چسبندگی دارند؛ به طوری که با شستشوی معمولی، پاک و زدوده نمی شوند.
پلاک از اولین ساعات بعد از مسواک زدن و تمییز کردن دندانها، مجددا شروع به تشکیل شدن می نماید و با گذشت زمان، بالغ تر و ترکیب میکروبی آن پیچیده تر می شود؛ به طوری که یک پلاک تازه تشکیل شده، حاوی تعداد کمتری میکروب است؛ ولی پلاکی که چند روز از تشکیل آن گذشته باشد، هم از نظر کمی افزایش یافته و هم ترکیب میکروبی آن بیشتر از میکروب های بیماری زا هستند.
چه پوسیدگی های دندانی و چه انواع بیماریهای پریودنتال، از یک ژنژیویت ساده ( التهاب لثه ) گرفته تا یک پریودنتیت پیشرفته ( پیوره )، همه در نتیجه اثرات زیانبار ” پلاک میکروبی ” ایجاد می شوند و سایر عوامل نظیر ارث، تغذیه و بیماری های مضعف (ضعیف کننده) همگی جزو عوامل زمینه ساز یا تشدید کننده هستند و به همین دلیل است که می گوییم بیماری های پریودنتال، با کنترل و حذف پلاک میکروبی قابل پیشگیری کامل هستند.